Τράμπα τραμπαλίζομαι.... Θα τη βρω εγώ την άκρη Νο 3

Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη της. Φρύδια, τσεκ. Μάτια, τσεκ. Λαιμός, καρατσέκ. Μαλλί, τσεκ. Δέρμα, τσεκ τσεκ τσεκ. Χείλη μισοτσέκ. Σφιχτά και σουφρωμένα. Το ψιμύθιον ελαφρύ ίσα να δίνει ένα κάτι τις. Δεν είναι καιρός για φτιασίδια τώρα. Εντάξει καλή είμαι απέξω. Για να δούμε κι από μέσα. Αλλά δε χρειάστηκε ν' αρχίσει την ενδοσκόπηση, τουλάχιστον όχι εκείνη τη στιγμή. Γιατί κοιτάζοντας λίγο πιο κάτω από το λαιμό εκεί στο στέρνο, ανάμεσα στα στήθη ένα περιστέρι είχε φωλιάσει αλλά ήταν ανήσυχο σα να 'θελε να φύγει. Τακ τακ τακ τακ τα φτερουγίσματα. Τακ τακ τακ χριστέ μου θα πεθάνω δεν τη γλυτώνω. Μην ανησυχείτε, της είπε ο γιατρός, είναι αγχώδους αιτιολογίας. Τί λέτε γιατρέ μου, άγχος εγώ; Να το σκίσετε το πτυχίο σας.

Όλα ξεκίνησαν πριν κάνα μήνα περίπου. Όταν την πήρε ο διάολος και τη σήκωσε. Πόσες μούτζες άραγε ξεστράτισαν από την πλατεία και την πέτυχαν;; Κάμποσες. Δεν εξηγείται αλλιώς. Άνθρωποι ξεσκεπάστηκαν, σχέσεις διαλύθηκαν, μακροχρόνιες φιλίες κατέρρευσαν. Μα τυφλή ήμουν τόσον καιρό;; Αλλά της τα 'χαν πει. Να την προσέχεις. Αυτή δεν γίνεται φίλη κανενός. Εκεί αυτή να επιμένει. Ότι με τη χάρη της και την ομορφιά της θα ισιώνει τα στραβά στους ανθρώπους. Ότι θα αποτελούσε εξαίρεση γιατί ήταν διαφορετική. Μα τί μαλάκας άνθρωπος είμαι, ρωτούσε. Δεν είσαι μαλάκας καρδιά μου. Έχεις "class" εσύ. Τί "class" καλέ, my ass. Τί να το κάνω το κλασάρισμα. Μυαλό θέλω. Όχι δεν έφταιγε. Καρατσεκαρισμένο. Έχει αυστηρό κριτή, αυτό το μούτρο. Δεν της κάνει χάρες. Καλή κουβέντα δε θα πει. Κι όταν την πει;; Ή είναι πέρα για πέρα αλήθεια ή τη βλέπει έτοιμη να καταρρεύσει και προκειμένου να τη συνεφέρει, ναι παιδί μου εσύ έχεις "class". Ο θεός έφτιαξε το καλούπι σου και μετά το 'σπασε. Όταν την ακούει αυτή τη μαλακία την πιάνουν κάτι νεύρα..... Κι άλλα νεύρα, γίνεται;; Γίνεται, γίνεται, μόνο του σπανού τα γένια δεν γίνονται.

Ο.Κ. την πατήσαμε, πάμε γι' άλλα. Ε και;; Δεν είναι μόνη της. Κι αυτό καρατσεκαρισμένο. Τα φουρφουρίσματα όμως εκεί, να επιμένουν. Χριστέ μου θα πεθάνω, κάνε να ξημερωθώ και δίνω όρκο δε θα ξαναδώ ειδήσεις (μόνο λιγουλάκι, έτσι με την άκρη του ματιού), κάθετα θα διαβάζω εφημερίδα, ό,τι με συμφέρει. Και στο ραδιόφωνο μόνο μουσική. Τέρμα τα ενημερωτικά. Τέρμα και τα σατυρικά. Θέλει αρετή αλλά θέλει και τόλμη η σάτυρα και από τον ακροατή. Home page θα βάλω το youtube. Άραγε μπορεί να εμφανίζει τραγούδι ανάλογα με τη διάθεση που θα έχω όταν ανοίγω τον υπολογιστή;; Όχι ε;; Δεν έχει προχωρήσει τόσο η τεχνολογία. Δεν την πείραζε, θα ξεκίναγε με το τραγούδι της προηγούμενης μέρας και θα το άλλαζε μόνη της. Εξάλλου ποιός άλλος θα ήξερε καλύτερα τη διάθεσή της εκτός από την ίδια. Όλο και κανά τραγουδάκι θα άκουγε το πρωί στο ραδιόφωνο, ξεχασμένο από τα παλιά ή φρέσκο, ολόφρεσκο. 

Κάνε - λοιπόν - να ξημερωθώ και θα γίνω καλό παιδί. Θ' αλλάξω, θα δεις. Τώρα σε ποιόν τα 'λεγε αυτά αφού δεν πιστεύει σε θεούς και τέτοια;; Μάλλον στον εαυτό της τον ίδιο. Ήθελε να ζήσει, χίλια, δυο χιλιάδες, πολλές χιλιάδες χρόνια αν ήταν δυνατόν. Πάντα έλεγε ότι πριν κλείσει τα μάτια της θα 'θελε να της έχει απαντηθεί το ερώτημα "αν είμαστε μόνοι μας" στον κόσμο. Ο γιατρός "αγχώδους αιτιολογίας" μισό λεξοτανίλ για μερικές μέρες. Τίποτα δεν έκαναν. Και μια μέρα - στο κομμωτήριο ήταν - νόμιζε θα πεθάνει εκεί μπροστά στον καθρέφτη με τ' αλουμινόχαρτα στο κεφάλι. Θέ μου μην πάθω τίποτε πριν με λούσουν!!!! Η κοπέλα που της έκανε τις ανταύγειες το πήρε χαμπάρι, θορυβήθηκε. Τί πάθατε, θέλετε ένα χυμό, νερό;; Να τελειώνουμε θέλω. Και σε λίγο τσουπ!!! όλα πέρασαν!!! Σαν να μην έγινε ποτέ τίποτα!!! Εγώ τα 'παθα όλα αυτά;; Μπα σε καλό μου, ματιασμένη θα 'μουν, αλλά ποιός με ξεμάτιασε;;

Μετά από έναν ολόκληρο μήνα που η διάθεσή της επιδιδόταν στο εξτρίμ σπορ της τραμπάλας, μια στα τάρταρα και μια στα ίσα της, ένιωσε ότι μάλλον τη σκαπούλαρε. Και για δεύτερη φορά στη ζωή της είπε "επειδή μπορεί και να τη γλυτώσω, να δούμε τώρα και πώς θα τη βγάλουμε καθαρή με την κωλοκατάσταση σ' αυτή τη χώρα". Δε θα τρελλάνουν αυτοί εμένα. Δε θα τους κάνω το χατήρι. Θα τη βρω την άκρη εγώ αγάπη μου.

Λοιπόν έχουμε και λέμε: εξωτερική εμφάνιση, τσεκ. Στυλ, τσεκ. Δουλειά, τσεκ (όχι πολλή αλλά τσεκ), λεφτά γιοκ (αλλά φτάνουν). Εκπτώσεις, σκασίλα της για πρώτη φορά στη ζωή της. Ναι, ναι οι προσωπικές της προσπάθειες θα έχουν αποτέλεσμα. Το ξέρει, το νοιώθει. Θα πάει και διακοπές. Αμέ. Λίγες αλλά θα πάει. Κι άλλα πράγματα θα κάνει. Λίγα αλλά σημαντικά. Kevin, I can't wait. (Το ξέρω χρυσό μου σε πληγώνω). Διακοπές, μια εκδρομή, ο Κέβιν, ο Ρότζερ, πέντε βιβλία. Το παρεάκι της. Σούπερ.

Αχ τί καλά! Όλα καλά. 

Προσπαθεί να είναι αισιόδοξη, όχι για κείνη, ούτε για τη φουκαριάρα τη μάνα της, αλλά για τα δύσκολα και τα πιο δύσκολα που είναι μπροστά μας. Να μπορεί να είναι όρθια. Γιατί μόνο όρθια μπορεί να σηκώσει και το διπλανό της. Πεσμένος δεν κατάφερε ποτέ κανείς τίποτα. Να έχει υγεία, να έχει δουλειά, να έχει μυαλό να σκέφτεται.... Να μην την απορροφούν μόνο οι προσωπικές έννοιες, θα έχω για το  δάνειο, θα έχω για τούτο, θα έχω για κείνο.... Ναι θα έχεις γλυκειά μου. Γιατί εσύ έχεις "class".