Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Stand by me!

Αναγνώστρια κι αναγνώστη μου από...
τη Ρωσία, την Ουκρανία, την Ολλανδία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, την Ιταλία,
την Κύπρο, τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία, το Βέλγιο, τη Σουηδία και τη Λεττονία...
Κάποιο λόγο θα είχες για να μπεις στον κόπο να ανεβάσεις τόσες φορές
τις σελίδες όπου γράφω τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου.
"Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική, το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου" (Οδυσσέας Ελύτης). Αυτήν την γλώσσα ξέρω, αυτήν εμπιστεύομαι,
σ' αυτήν και θα σου γράψω. Και θα απευθυνθώ προσωπικά σε σένα, σε σένα, σε σένα και σε σένα. Όσο μου επιτρέπουν οι πενιχρές μου γνώσεις περί της ψηφιακής τεχνολογίας μάλλον είσαι έλληνας κάτοικος εξωτερικού οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα με τη γλώσσα. Θα συνεννοηθούμε μια χαρά. Αν όμως δεν είσαι συμπατριώτης μου αλλά για τους δικούς σου λόγους επιχειρήσεις αυτόματη μετάφραση, μη βιαστείς να "εγκαταλείψεις τη σελίδα" επειδή από τις πρώτες αράδες θα έχεις καταλάβει πως εδώ δεν θα βρεις αυτό που ψάχνεις. Μείνε λίγο στην παρέα μας. Σε χρειάζομαι. Λίγα λεπτά από το χρόνο σου.
Αν θέλεις....

Εσένα μακρινή μου φίλη "μικρή Ολλανδέζα", μπορεί να σε πίκρανα, αλλά παραδέξου το με πίκρανες κι εσύ. Άλλη ώρα όμως αυτά. Έχουμε χρόνο. Τώρα βρισκόμαστε, εμείς εδώ σ' αυτή τη χώρα, στους πρόποδες ενός πανύψηλου βουνού που έχουμε να το ανέβουμε, όμως ακόμα και με τα τελειότερα ηλεκτρονικά κιάλια, κορυφή δεν βλέπουμε. Εσύ που βρίσκεσαι πιο βόρεια μήπως μπορείς να δεις κάτι παραπάνω; Μήπως θα μπορούσες να έδινες ένα χεράκι; Θέλω το χέρι σου, έχω καλό σκοπό. Δεν πρόκειται όμως για μένα... ξέρεις. (Ξέρουμε πως δεν θα μπορέσουμε σύντομα να φτάσουμε την κορυφή όμως αν κάναμε το πρώτο ανηφορικό βήμα θα ήταν μια καλή αρχή. Αλλά θα πρέπει να μας αφήσουν. Γιατί τώρα μας έχουν ζώσει με σχοινιά κι είναι πανέτοιμοι να μας τραβήξουν προς τα πίσω).

Εσύ, "γλυκιά Ιταλίδα", δεν ξέρω αν θα προκάμεις να κάνεις και πολλά, αφού επιστρέφεις στην πατρίδα, εσύ θα τα ζήσεις από κοντά όμως ελπίζω κι εύχομαι, τόσο καλό παιδί που ξέρω πως είσαι, να έχεις ήδη αφήσει το σημάδι σου στη χώρα που σε σπούδασε και σε έζησε 15 τόσα χρόνια. Μαζί μ' ένα γλυκό φιλί και ένα "αριβεντέρτσι" που θα πεις στους φίλους σου τους Ιταλούς πες τους πόσο τους χρειαζόμαστε τώρα που περνάμε δύσκολα. Μίλησέ τους για μας. Αν έχουν δει την δική σου ψυχή θα ξέρουν πώς είναι των υπολοίπων. Οι δικές μας. Γιατί είμαστε διαφορετικοί αλλά είμαστε και ίσοι. Ψυχή αυτοί, ψυχή εσύ, ψυχή κι εγώ.

Εσύ που ζεις στη Γερμανία δεν ξέρω ποιός ή ποια είσαι, αν και υποψιάζομαι. Εσύ κι αν έχεις δύσκολο έργο. Εσύ κι αν μπορείς να βοηθήσεις. Κι εσείς οι υπόλοιποι ξέρετε καλά πως σε οποιαδήποτε δύσκολη στιγμή που σας αφορούσε εμείς ήμασταν δίπλα σας. Δίπλα σε κάθε ταπεινό και καταφρονεμένο, καταπιεσμένο, κατακτημένο, λεηλατημένο κι αδικημένο. Ε τώρα ήρθε η σειρά σας να πατσίσουμε. Αστειεύομαι.. δεν είστε καθόλου υποχρεωμένοι... είναι πολύ χρήσιμη όμως η φωνή σας.

Εδώ στην Ελλάδα έχουμε υποστεί τα πάνδεινα και προτού βιαστείτε να πείτε ίσως κάποιοι ότι πληρώνουμε αμαρτίες του παρελθόντος θα σας απαντήσω ότι είναι αδιανόητα βαρύ το τίμημα για αμαρτίες που δεν τις κάναμε όλοι. Για την ακρίβεια οι περισσότεροι πολίτες αυτής της έρμης χώρας καμία σχέση δεν έχουν με όσα αδιακρίτως κι επιπόλαια τους κατηγορούν. Οι παθογένειες της νεοελληνικής κοινωνίας δημιουργήθηκαν βάσει σχεδίου. Αυτή η νεοελληνική κοινωνία σε κοινωνικοπολιτικούς όρους πιο πολύ μοιάζει με μόρφωμα, με όρους χειροτεχνίας όμως το κέντημα που τώρα κοντεύει να τελειώσει αποτελεί υπόδειγμα δεξιοτεχνίας στην υφαντική τέχνη. Το παραδέχομαι φταίω για την ανοχή μου, φταίω που δεν προσπάθησα περισσότερο να κάνω κι άλλους να καταλάβουν αυτό που λίγο νωρίτερα είχα καταλάβει εγώ. Αλλά από αυτό το "λάθος" μέχρι την τιμωρία με αποκεφαλισμό δε νομίζετε πως υπάρχει μια τεράστια απόσταση; Προτού βιαστείτε να εγκαταλείψετε τη σελίδα θεωρώντας πως δεν σας αφορά γιατί "οι έλληνες ετούτο... και οι έλληνες το άλλο" κάντε τον κόπο να σκεφθείτε δυο λεπτά τί εννοείτε όταν λέτε "οι έλληνες". Όλοι οι έλληνες; Κάποιοι έλληνες; Οι έλληνες πολιτικοί ή μήπως κάποιοι άλλοι έλληνες;; Αποφασίστε και πείτε τους με το όνομά τους. Αυτοί ή εκείνοι, εκείνοι ή οι άλλοι. Γιατί έλληνας είναι κι ο Βενιζέλος, έλληνας κι ο άστεγος, έλληνας ο συνταξιούχος αλλά κι ο μισθωτός, κι ο γιατρός κι ο δικηγόρος κι ο έμπορος κι ο μεταφραστής κι ο δημοσιογράφος, κι ο ηθοποιός κι ο τραγουδιστής κι ο γραφίστας. Σκεφτείτε, όλοι οι εργαζόμενοι άνθρωποι που γνωρίζετε εμμέσως ή αμέσως εδώ στην πατρίδα μας είναι αυτό που εννοείτε όταν με τόση ευκολία κάποιοι από εσάς λένε "εσείς οι έλληνες";

Εδώ στην Ελλάδα πια δεν ζούμε ελεύθερα αλλά σε μια κατεχόμενη χώρα. Μια ιδιότυπη κατοχή που δεν έχει προηγούμενο γι' αυτό και αργήσαμε τόσο πολύ να καταλάβουμε τί ακριβώς έχει συμβεί. Μας έπεισαν ότι φταίμε κι αρχίσαμε το αυτομαστίγωμα κι όσο εμείς οικτίραμε τους εαυτούς μας εκείνοι ετοιμάζονταν όπως ακριβώς έκαναν και οι ευρωπαίοι "φίλοι" μας. Τώρα που μας ξεζούμισαν, μας ταπείνωσαν, μας ετοίμασαν μια ανυπόφορη ζωή, μας στέρησαν τους πόρους μας, την ψυχή και το κουράγιο μας, τώρα αυτοί είναι έτοιμοι για την χρεοκοπία μας. Το δήλωσε ο Σόιμπλε τόσο ξεδιάντροπα όσο δεν περίμενα ποτέ ότι άνθρωπος της ευρώπης θα μπορούσε να το κάνει. Και ναι, δεν έγραψα κατά λάθος "ευρώπη" με πεζό το "ε" γιατί αυτή η ευρώπη δεν αξίζει να έχει κεφαλαίο το αρχικό της.

Ενδιαφερθείτε για ό,τι συμβαίνει στη χώρα μας, σχηματίστε τη δική σας γνώμη, ανταλλάξτε την μαζί μας, πείτε την και σε άλλους, θέλουμε την αλληλεγγύη σας και τη συμπαράστασή σας για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση. Αναρωτηθείτε, τα αξίζουμε όλα αυτά; Μας αξίζει τέτοια τιμωρία; 
Η μεταπολιτευτική Ελλάδα έχει τελειώσει, αυτοί που ασκούν αυτή τη βάρβαρη εξουσία επάνω μας θέλουν να το πάρουν από την αρχή. Πόλεμος, εμφύλιος, πολιτική ανελευθερία, δικτατορία, λογοκρισία, διώξεις, ένας "σωτήρας" από το ένα κόμμα που θα τον διαδεχτεί ένας "σωτήρας" από το άλλο! Θα τους αφήσουμε; Όπως θα έχετε ήδη μάθει από τις ειδήσεις και τις εικόνες που κάνουν τον γύρο του κόσμου, γι' αυτούς δεν είμαστε τίποτε περισσότερο από ενοχλητικές κατσαρίδες που μ' ένα "ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε"
θ' απαλλαγούν από εμάς οριστικά.

Αν όμως καταλάβουν πως δεν είμαστε μόνοι μας μπορεί να τα καταφέρουμε και το κακό να σταματήσει εδώ.

Αγαπητέ φίλε ή φίλη που έχεις εγκαταλείψει τη σελίδα, καλή καρδιά.

Εσύ που έμεινες;

Λίγα λόγια για μας click http://9gag.com/gag/2681884





1 σχόλιο: