Πρωκτογενές πλεόνασμα (εντός τριετίας)

Αγαπητό μου ημερολόγιο θα σε στενοχωρήσω πάλι.

Ξέρω ότι με το που συνδέθηκα στο μοντουλάκι που λέει "νέα ανάρτηση" χάρηκες που θα γράψω κάτι νέο σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα (από προχθές). Βέβαια μπορεί και να είπες "ώχου νάτη πάλι με τα παλαβά της" αλλά σε διαβεβαιώ πως αν νομίζεις ότι οι δικές μου σκέψεις κι εμπειρίες είναι παλαβές δεν ξέρεις τί σου γίνεται. Σε προκαλώ και σου προτείνω να παρακολουθείς ευλαβικά τις δηλώσεις του κου Σόιμπλε.

Αγαπητό μου ημερολόγιο σήμερα θα ξαναγράψω - για να το εμπεδώσουμε - για κάτι που όλοι ξέρουμε, όλοι κάνουμε αλλά οι περισσότεροι από εμάς δεν μιλάμε γι'αυτό ευθέως παρά μόνο ως αργκό και που συνήθως χρησιμοποιούμε το ρήμα ως προτροπή προς τον κο Νταλάρα (το Γιώργο) ο οποίος δυστυχώς δεν μας την έκανε τη χάρη αλλά μπορεί να το κάνει από εδώ και μπρος ενισχύοντας την εθνική προσπάθεια για πλεονάσματα. Και δεδομένου ότι αυτός ο κύριος τα 'χει κάνει τα κουμάντα του για να καλοζήσει, είμαι σίγουρη πως θα έχει περίσσευμα. Το προϊόν της ενέργειας που θα περιγράψω παρακάτω αλλά όλοι έχετε υποψιαστεί ποιό είναι το χρησιμοποιούμε και ως βρισιά (συνήθως το ουσιαστικό στον πληθυντικό ως περιγραφικό ή δίκην αυτοκριτικής). Κακώς γιατί αυτό το προϊόν στο μέλλον θ' αποδειχτεί πολύ χρήσιμο. Το είπε ο Σόιμπλε αλλά μη μου δίνετε και πολλή σημασία γιατί μπορεί να μην άκουσα πολύ καλά. Μάλλον τα καλοPSIμένα προϊόντα που τρώω ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΑΚΟΗ.

Αυτό λοιπόν άλλοι το 'χουν εύκολο, άλλοι δύσκολο κι άλλοι έτσι κι έτσι. Κάποιοι θέλουν μόνο καφέ για να το παράγουν, κάποιοι και τσιγάρο. Υπάρχουν άνθρωποι που τη διαδικασία παραγωγής την συνοδεύουν με κάποιο ανάγνωσμα γνωστό και ως "του κώλου το ανάγνωσμα" κι άλλοι βρίσκονται σ' αυτή την διαδικασία μην κάνοντας τίποτα απολύτως, πέραν της συγκεκριμένης προσπάθειας δηλαδή. Αλλά όλοι επιζητούμε την μοναξιά στη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος - όσο κοινωνικά όντα κι αν είμαστε - και μάλιστα αυτό το χρονικό διάστημα ποικίλλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Επίσης όλοι έχουμε υπάρξει αυτήκοοι μάρτυρες των καταπληκτικών ηχητικών εφέ που παράγονται ως προεόρτια ή ως προειδοποίηση ότι "αν δεν πας τώρα εκεί που πρέπει θα τα κάνεις πάνω σου κι όχι από φόβο". Και δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει βλαστημίσει την ώρα και τη στιγμή που δεν χρησιμοποιεί αποκλειστικά και μόνο το αυτοκίνητό του αλλά το παίζει πού και πού "εναλλακτικός" και χρησιμοποιεί κι άλλα μέσα μεταφοράς, δημόσια αυτή τη φορά. Γιατί άλλο η δική σου κι άλλο του άλλου. Ο καθείς και η μύτη του. Ξέρετε ισχύει ότι και με τα αρώματα. Εμείς λουζόμαστε με δαύτα, δεν τα μυρίζουμε όμως γιατί τα 'χουμε συνηθίσει, οι άλλοι όμως ξέρουν πριν πόση ώρα μπήκαμε στο ασανσέρ, σε ποιόν όροφο κατεβήκαμε και γιατί. Όλοι όμως συμφωνούμε - από μέσα μας όμως - ότι αυτή η διαδικασία και κυρίως το επιτυχές αποτέλεσμά της έχει - δικαίως - κατακτήσει μια περίοπτη θέση στη λίστα των μεγάλων απολαύσεων. 

Το εκ του επιτυχούς αποτελέσματος παραγόμενο προϊόν θα μπορούσε να είναι πλεονασματικό σε τρία χρόνια κάτω από άλλες συνθήκες. Υπό τις παρούσες όμως - λυπάμαι πολύ -  θα ήμαστε αναγκασμένοι να το αποξηραίνουμε και μετά να το τρώμε 
για να επιβιώσουμε. Άρα πολύ φοβάμαι ότι οι ελπίδες του κου Σόιμπλε για πλεονάσματα 
θ' αποδειχθούν φρούδες.  

Γιατί ναι μεν παξιμάδια θα παράξουμε μπόλικα αλλά δεν θα μπορέσουμε δυστυχώς να τα συσσωρεύσουμε ούτε πρωτογενώς ούτε δευτερογενώς γιατί θα χρειαστεί να τα τρώμε.

Τώρα ακούω από την τηλεόραση η οποία παίζει στο καθιστικό στο γάμο του καραγκιόζη, ένα πολύ μεγάλο σκατό* να μιλάει σε άλλα συσκατά του, αν θέλετε λοιπόν κε Σόιμπλε μαζέψτε αυτά κι εξυπηρετηθείτε. Μην ανησυχείτε για το μέλλον, θα έχετε ήδη καταλάβει ότι στην ελληνική βουλή....

...ΣΚΑΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ... 

*μιλούσε ο Σκατολουκάς ο αρχηγός τους.