Έρχεται εκπροσωπώντας...

Αντί προλόγου

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι σκέψεις με τί χαρά οι εκφωνητές των ειδήσεων ανακοίνωναν μία ακόμη επίθεση με προαποφασισμένο νικητή. Κι εσύ...
...σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, υπόκυψε στα εξαίσια πειθήνια όργανα του εγκληματικού τροϊκανού θιάσου, κι αποχαιρέτα την, την Εθνική Συλλογική Σύμβαση που χάνεις. Κι όταν, όπου να 'ναι, θα απαγορευτεί η απαγόρευση της παιδικής εργασίας, δεν θα βλέπεις την ώρα το παιδί σου να τελειώσει το δημοτικό ώστε αμόρφωτο κι απολίτιστο, εύκολη λεία σε στόματα λεόντων να βγει στην αγορά εργασίας προκειμένου να συντηρήσει τον εαυτό του. Γιατί εσύ ή δεν θα μπορείς ή δεν θα ζεις. Μέχρι τότε όμως μπορείς απλώς ν' αλλάζεις πλευρό και να ονειρεύεσαι.


Ε ψιτ!!!

Εσύ που...
...δηλώνεις αριστερός αλλά ακόμα δεν έχεις μάθει να ξεχωρίζεις ποιός είναι δίπλα σου και ποιός απέναντί σου (μπορεί και να μη σε νοιάζει). Ποιός ο εχθρός και ποιός ο φίλος, ο συναγωνιστής (μπορεί και να μην σε ενδιαφέρει). Αν και δεν πιστεύω πως οτιδήποτε απαιτεί να βγεις από το καβούκι σου και το "εγώ" σου σε αφορά (προς το παρόν). Ούτε ότι θέλεις κάποιον δίπλα σου (αυτή τη στιγμή, ίσως αργότερα!). Γιατί η αγκύλωση στο λαιμό σου καλά κρατεί. Πώς να γυρίσεις στο πλάι να κοιτάξεις τον διπλανό σου; Εσύ μόνος θέλεις να βρίσκεσαι κάπου εκεί κι όλοι οι άλλοι απέναντι. Όμως αυτοί "οι άλλοι" σου 'χουν γυρισμένη την πλάτη, δεν το βλέπεις; Δεν σε νοιάζει, το ξέρω, θέλεις να είσαι ένας μόνος του εναντίον όλων.

Σου φταίω εγώ, σου φταίει κι αυτός κι αυτός κι αυτός, η γενιά του 20, του 30, του 40, του 50, του 60, του 70 (ανάθεμα την ώρα που γεννήθηκες λες), η γενιά του Πολυτεχνείου, σου φταίμε όλοι για την κατάντια σου κι όχι η Μέρκελ νομίζεις. Απορώ πώς ως "αριστερός" δεν έχεις καταλάβει ότι το θέμα δεν αφορά πρόσωπα. Πως δεν είναι το άτομο "Μέρκελ" αλλά ό,τι εκπροσωπεί είναι αυτό που έχεις να πολεμήσεις.

Κάθε γενιά έχει τις δικές της προκλήσεις. Αν οι προηγούμενες γενιές τα έκαναν σκατά, αυτή είναι η πρόκληση της δικής σου. Να τα αλλάξεις.

Η γενιά του πολυτεχνείου που τόσο πολύ σου αρέσει να τοποθετείς σε αυτήν οτιδήποτε σου την σπάει και να την κατηγορείς ολόκληρη φερόμενος ως υπερφίαλος και θεωρητικός γενοκτόνος (ακραίο ε;), "έπραξε" όταν έπρεπε. Αυτό που άλλαξε μετά, αυτό που χάλασε μετά, είναι δική σου δουλειά να το εξηγήσεις και να το ανατρέψεις. Εσένα που τα βρήκες όλα έτοιμα επειδή εκείνη η γενιά, η τόσο ταλαιπωρημένη, πάνω στη "στροφή" τα βρήκε μπαστούνια και τα παράτησε. Κατά τη δική μου γνώμη το μεγάλο της "έγκλημα" είναι ότι σου πρόσφερε απλόχερα αγαθά αντί για εφόδια ν' αντιμετωπίσεις τις δικές σου δύσκολες στιγμές που σίγουρα θα έρχονταν κάποια στιγμή στο μέλλον. Γι' αυτό τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου. Δεν είναι κακό. Και μη ξεχνάς ότι για την χούντα αλλά και για την μαύρη περίοδο πριν από αυτήν δεν ευθυνόταν η γενιά του πολυτεχνείου αλλά οι προηγούμενες γενιές, αυτή όμως η γενιά αγωνίστηκε για να την ανατρέψει. Και ουδέποτε είπε στους γονείς της κουνώντας τους το δάχτυλο "τί βάρος μας φορτώσατε ωρέ". Απλά σήκωσε τα μανίκια κι έπιασε δουλειά. Όπως κι άλλες γενιές πριν από αυτήν που "κληρονόμησαν" από τους γονείς τους "κακώς κείμενα".

Από την άλλη δεν μπορείς να ξέρεις τί σημαίνει να βρίσκεσαι πάνω στα κάγκελα λίγη ώρα προτού το τανκ συντρίψει την σιδερένια πόρτα. Δεν ξέρεις τί σημαίνει ν' αναρωτιέσαι την επόμενη μέρα ποιός να ήταν εκείνος ο φοιτητής που με το ζόρι σε βούτηξε και σε κατέβασε οδηγώντας σε μακριά κι οργισμένος σου 'λεγε πως πρέπει να γυρίσεις σπίτι σου γιατί είσαι μικρό παιδί κι αν παραμείνεις περισσότερο πρόβλημα θα δημιουργήσεις παρά θα βοηθήσεις. Δεν έχει σημασία όμως, το ότι δεν βιώσαμε το 1821 δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να έχουμε κι άποψη. Άποψη ναι, ανάθεμα όχι.

Υψώνεις τη φωνή περί δικαιοσύνης και ισότητας αλλά εκείνο που επιθυμείς είναι παρέα στο χάλι σου. Επιθυμείς ισότητα προς τα κάτω, δικαιοσύνη σύμφωνη με τον δικό σου κώδικα ηθικής. Θέλεις να σκύψουν οι άλλοι αντί να προσπαθήσεις να σηκωθείς εσύ. Δηλώνεις δουλευταράς αλλά ειρωνεύεσαι τις παθογένειες της κοινωνίας που κάνουν το επάγγελμά σου να ευημερεί κι εσένα να έχεις δουλειά. Είσαι κι εσύ μέρος του συστήματος, είσαι κι εσύ συμμέτοχος σ' αυτό το αλισιβερίσι να το ξέρεις. Περισσότερο με τη νοοτροπία και τον χαρακτήρα σου παρά με τα κακώς κείμενα στη ζωή σου.

Δηλώνεις δημοκράτης αλλά δεν σε άκουσα να φωνάζεις "κάτω ο φασισμός". Είναι βολική δικαιολογία ότι ένα φασιστικό κόμμα στη χώρα σου είναι παραπροϊόν του συστήματος. Είναι θαρρείς πιο αποτελεσματικό να κρύβεις τον κίνδυνο κάτω από το χαλί. Ξεχνάς πως από ώρα σε ώρα αυτό το χαλί, που πάνω του πατάς τώρα, κάποιος θα το τραβήξει. Και βεβαίως ούτε λόγος για ν' αναλογιστείς τις συνέπειες όταν ταυτίζεσαι στην ουσία μαζί τους χειροκροτώντας ρατσιστικές, ξενόφοβες και φασιστικές δηλώσεις.

Αυτό το δάχτυλο που όλο μας κουνάς κάποια μέρα θα σου του κόψουν. Έτσι στα ξαφνικά ενώ βουλιάζεις απέναντι στη συσκευή της τηλεόρασής σου. Όταν στην ηλικία σου θα έπρεπε να είσαι στους δρόμους, στον αγώνα, στην προσπάθεια γι' ανατροπή του συστήματος που σε πνίγει, σε ακρωτηριάζει, σου στερεί την ανάσα, το μέλλον, την ίδια τη ζωή.

Αυτός ο καθρέφτης που όλο αποφεύγεις κάποια μέρα θα σε υποχρεώσει να τον κοιτάξεις η ίδια η ζωή. Έτσι στα ξαφνικά προτού προλάβει η ειρωνεία ν' απομακρυνθεί από το πρόσωπό σου, προτού το σηκωμένο φρύδι σου επανέλθει στη θέση του. Ελπίζω τότε να μην έχεις τυφλωθεί και να μπορέσεις να σταθείς με αξιοπρέπεια απέναντι στο είδωλό σου και να είσαι ειλικρινής.

Αυτή η ψεύτικη λάμψη που περιφέρεις δεξιά κι "αριστερά" κάποια μέρα θα σβήσει. Ή οι άλλοι άνθρωποι δεν θα τυφλώνονται πια και θα βλέπουν παρά μέσα. Και τότε ίσως με τρόμο διαπιστώσεις πως θα έχεις απομείνει ένα απόλυτο τίποτα χωρίς δάχτυλο να κουνάς και χωρίς είδωλο για ν' αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Και "οι άλλοι" θα είναι μακριά. Και θα πρέπει να τα βγάλεις πέρα μόνος σου τότε.

Την Τρίτη έρχεται η Μέρκελ. Φέρνει μαζί της βαρειές αποσκευές. Αποσκευές που μέσα τους κρύβουν ό,τι αυτή εκπροσωπεί. Την υπέρτατη μορφή βάρβαρης κι αιμοδιψούς εξουσίας στην υπηρεσία του κέρδους. Δεν φέρνει δώρα, φέρνει συμφορές. Δεν έρχεται για σένα, έρχεται με ντιρεκτίβες στους γονυπετείς υπηρέτες της. Έρχεται να στηρίξει μια συγκυβέρνηση που δουλειά της είναι μας παραδώσει σιδηροδέσμιους στους εκπροσώπους της άγριας "νεοφιλελεύθερης" πολιτικής. Έχεται να σώσει μια συγκυβέρνηση που κάτω από άλλες συνθήκες θα είχε πέσει έως τώρα. Έρχεται να δώσει κύρος κι εξουσία στους "αντ' αυτής". Έρχεται να δει τους υπηκόους της να μην τολμούν να βγουν από τα σπίτια τους γιατί οι αυλικοί της θα έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους. Ναι, ναι ξέρω θα μου πεις ότι υπερψηφίστηκε αυτή η συγκυβέρνηση άρα να σκάσω. Ξέρεις πόσες φορές το έχω πει αυτό στον εαυτό μου; Το θέμα όμως δεν είμαι μόνο εγώ, αλλά κι εσύ. Αν ανήκεις στη μειοψηφία που δεν στηρίζει αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα, δείξτο τώρα. Πάρε τις αποφάσεις σου. Ποτέ κάτι μεγαλειώδες δεν ξεκίνησε παρά από μειοψηφίες.

Απ' την άλλη αν νομίζεις πως αυτό που εκπροσωπεί η Μέρκελ και οι υπηρέτες της δεν ευθύνεται για τα δεινά σου κάτσε σπίτι σου. Πήγαινε στη δουλειά σου, βόλτα, σινεμά, ή όπου αλλού γουστάρεις.

Πάντως εδώ που τα λέμε ένα δίκιο το 'χεις. Όπως πάντα it takes two to tango babe. Φταίει αυτή αλλά φταις κι εσύ που την άφησες και την αφήνεις να σε χειραγωγεί, να σε τρομάζει κι έτσι να σε εξαθλιώνει σαν πολίτη, σαν εργαζόμενο αλλά κυρίως σαν άνθρωπο.

Κριτικές και ειρωνείες άκουσα και διάβασα. Προτάσεις κι απόψεις δεν άκουσα (ούτε διάβασα) που να είναι πιο αποτελεσματικές από τις λειψές, λάθος κι έστω αποπροσανατολιστικές μέχρι τώρα προσπάθειες των άλλων. Αλλά ξέχασα, δεν ψάχνεις για τρόπο, ψάχνεις για άλλοθι. Πόσο πληρώνεσαι γι' αυτό το άλλοθι; Σου φτάνουν να βγάλεις τη βδομάδα;

Φιλικά

Μια γνωστή σου