Οι επτά εποχές

Πίνακας του Peter Max

1. Μηδένα προ του τέλους (καλοκαιριού) μακάριζε... ή Μικρό Καλοκαιράκι...
Και να που αποχαιρετώντας τον μήνα Αύγουστο καλωσορίζουμε τον ετεροθαλή αδελφό του. Ομομήτριο κι ομογάλακτο, με τον πατέρα του καθενός ν' αφήνει τη σπορά του στο γόνιμο λιβάδι της ανασυγκρότησης, της ανασύνθεσης, της αναδιοργάνωσης. Το μέλλον είναι εδώ.

Αν ήταν θαύμα θα ήταν ο Ναός της Αρτέμιδας στην Έφεσο
Αν ήταν αμάρτημα θα ήταν Λαιμαργία
Αν ήταν ημέρα θα ήταν Τετάρτη
Αν ήταν χρώμα θα ήταν Βαθύ Κυανό
Αν ήταν νότα θα ήταν Fa
Αν ήταν τραγούδι θα ήταν Summer Wine


2. Κάθε αρχή και δύσκολη... ή Φθινόπωρο...
"Αρχή, το ήμισυ του παντός" λέγανε οι παλιοί αλλά και "Αρχή άνδρα δείκνυσι". Κι όχι μόνο έδειξε αλλά κι αποτέλειωσε. Τα πρώτα βήματα του μέλλοντός μου ασταθή και αβέβαια, το χέρι μου χαλαρά κρατεί τον μουσηγέτη μου που άφησε τη σπορά του σε χαραμάδες του μυαλού που βρήκε μπόσικες. Και κάρπισε καρπόν καρδίας. 

Αν ήταν θαύμα θα ήταν το Μαυσωλείο της Αλικαρνασού
Αν ήταν αμάρτημα θα ήταν η Αλαζονεία
Αν ήταν ημέρα θα ήταν Δευτέρα
Αν ήταν χρώμα θα ήταν Κίτρινο 

Αν ήταν νότα θα ήταν Sol
Αν ήταν τραγούδι θα ήταν November Rain



3. Απολείπειν ο Καιρός Φθινόπωρον... ή Προχειμώνας

Σαν έτοιμη από καιρό, σα θαρραλέα, συνάντησα την πρόκληση, την καλωσόρισα. Προσάρμοσα τα βήματα στο μέτρο του εφικτού. Ισορροπία, μήτηρ πάσης δειλίας.

Αν ήταν θαύμα θα ήταν η Πυραμίδα της Γκίζας
Αν ήταν αμάρτημα θα ήταν η Απληστία
Αν ήταν ημέρα θα ήταν Τρίτη
Αν ήταν χρώμα θα ήταν Ιώδες 

Αν ήταν νότα θα ήταν La
Αν ήταν τραγούδι θα ήταν I've Got My Love To Keep Me Warm


4. And the Winter is coming... μεγαλοπρεπώς
Το μέλλον ήρθε. Με σκέψεις βαρειές σ' αποχαιρέτισα. Ο δαίμων της πραγματικότητας, βλέπετε... κατέβασε το μέτρο των προσδοκιών μου στο παρόν.

Αν ήταν θαύμα θα ήταν ο Κολοσσός της Ρόδου
Αν ήταν αμάρτημα θα ήταν η Οργή
Αν ήταν ημέρα θα ήταν Σάββατο
Αν ήταν χρώμα θα ήταν Ερυθρό 

Αν ήταν νότα θα ήταν Do
Αν ήταν τραγούδι θα ήταν The Game of Thrones Main Theme


5. Αποχείμωνο ... ή Προεόρτια
Τίποτα δεν θα ήταν ίδιο αν τίποτα δεν συνέβαινε. Όλα θα άλλαζαν αν όλα συνέβαιναν. Αλλά θέλει αρετήν. Όχι μόνο τόλμην. Το μέλλον προχωρά. Χωρίζει στα δύο, αφήνει χώρο για το παρόν. Σαν σφήνα στο ιδεώδες.
 
Αν ήταν θαύμα θα ήταν ο Φάρος της Αλεξάνδρειας
Αν ήταν αμάρτημα θα ήταν η Ζηλοφθονία
Αν ήταν ημέρα θα ήταν Πέμπτη
Αν ήταν χρώμα θα ήταν Κίτρινο 

Αν ήταν νότα θα ήταν Re
Αν ήταν τραγούδι θα ήταν Counting Stars


6. Άνοιξη, αν δεν τη βρεις τη φτιάχνεις...
Με υλικό κενό περιεχομένου, σαν υποσχέσεις, καθώς η πίκρα περιπλανώμενη ζαλίζεται στο σπιράλ της μοναξιάς.

Αν ήταν θαύμα θα ήταν οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας
Αν ήταν αμάρτημα θα ήταν Λαγνεία
Αν ήταν ημέρα θα ήταν Παρασκευή
Αν ήταν χρώμα θα ήταν Πράσινο 

Αν ήταν νότα θα ήταν Mi
Αν ήταν τραγούδι θα ήταν Dancing in the Dark


7. Καλοκαίρι το ευήλιον

Μικρές οπές, αφήνουν να περάσει το φως που καθηλωμένο, ανενεργό κι ακίνητο για πρώτη φορά στη διαδρομή του στέκει άναυδο. Προετοιμάζοντας το παρόν για το μέλλον. Λειαίνοντας τις ακμές, αλλάζει σχήμα και γίνεται κύκλος. Άλλη μια φορά, αενάως.  
 
Αν ήταν θαύμα θα ήταν το Χρυσελεφάντινο Άγαλμα του Δία
Αν ήταν αμάρτημα θα ήταν Οκνηρία
Αν ήταν ημέρα θα ήταν Κυριακή
Αν ήταν χρώμα θα ήταν Πορτοκαλί 

Αν ήταν νότα θα ήταν Si
Αν ήταν τραγούδι θα ήταν Starlight


Χαμένη στον χωροχρόνο, αναζητώντας τη μουσική επένδυση για την ημέρα της δημιουργίας ενός ακόμη θαύματος: της όγδοης εποχής που περιλαμβάνει τις άλλες επτά. Και που είναι ένας χρόνος και ο Χρόνος...

...και που...
αν ήταν όπερα θα ήταν Ριγκολέτο
αν ήταν τραγούδι θα ήταν Time is on my side
αν ήταν ποίημα θα ήταν Άξιον Εστί
αν ήταν μυθιστόρημα θα ήταν Οδυσσέας
αν ήταν ταινία θα ήταν Όνειρα
αν ήταν πίνακας θα ήταν Κραυγή

κι αν ήταν θέατρο θα περίμενε τον Γκοντό...