ΘΑ ΤΗΝ ΒΡΩ ΕΓΩ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.... ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ

Το ξέρω αγάπη μου ότι δεν έχω εναλλακτικές. Το ξέρω. Δεν μου άφησες άλλη επιλογή. 
Μ' εκδικείσαι και δεν ξέρω γιατί. Ε λοιπόν το ίδιο θα κάνω κι εγώ. Δεν ξέρω αν το πήρες χαμπάρι αλλά οι κανόνες της εκδίκησης άλλαξαν. Η εκδίκηση πλέον είναι ένα πιάτο που τρώγεται ζεστό... καυτό μη σου πω. Τόσο καυτό που θα σου κάψει το λαρύγγι να μην μπορείς πια ν'αρθρώσεις λέξη. Μιλιά, σσσςςςςςς. 

Σκέφτομαι ότι μπορεί να μην έχω τρόπο να σου αρνηθώ τα 500 ευρώ που μου τ' αρπάζεις από την τσέπη χωρίς να σε νοιάζει αν είναι τα μοναδικά μου, αν μ' αυτά θα πληρώσω το ταμείο μου, τη δόση του στεγαστικού μου, τα μελάνια του εκτυπωτή μου, το ρεύμα του σπιτιού και του γραφείου μου, αν μ' αυτά ταΐζω τα παιδιά (δεν έχω παιδιά 'νταξ, ποιητική αδεία το λέω). Δεν το συζητώ καν για τη δική μου ανάγκη να φάω. Μπορεί λοιπόν να μην έχω τρόπο να γλυτώσω το χαράτσι παρότι κάτι ακούγεται για ένα κίνημα δεν πληρώνω χαράτσια και τ' αρχίδια μου κουνιούνται. Θα τον βρεις εσύ τον τρόπο να μου τα πάρεις. 

Αλλά πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Πόσα είπαμε μου παίρνεις; 500 ευρώ για το επιτήδευμα; 300 για την αλληλεγγύη; Λοιπόν αλληλέγγυα δεν ήμουν ποτέ και δεν θα γίνω τώρα. Αν ήμουν θα είχα κι εγώ το όνομά μου σ' εκείνον τον πίνακα με τα ονόματα των σελέμπριτις που δίνουν φράγκα ή πουλάνε αέρα κοπανιστό, σε κείνο το νοσοκομείο που έχτισε η Μαριάννα με τα λεφτά των άλλων. 

Για το επιτήδευμα δικαίως τα θέλεις γιατί τώρα θα σου αποδείξω εγώ πόσο επιτήδεια είμαι, να σου στερήσω αλλιώς όσα μου παίρνεις με το ζόρι.

Γιατί θα σου τα στερήσω απ' αλλού αγάπη μου. Και θα σε τσούξει περισσότερο. Πάρτα στα μούτρα σου, τα 800 ευρώ, πάρτα, βάλτα εκεί που ξέρεις γιατί μόνο εκεί θα μπορείς να τα βάλεις σε λίγο αφού δεν θα σου φτάνουν ούτε για κωλόχαρτο. Αυτά είναι τα μόνα χρήματα που θα πάρεις από εμένα. Να το ξέρεις. Μαγαζί δεν θα δει ούτε τη φωτογραφία μου, σούπερ μάρκετ θα γίνει απαγορευμένη ζώνη. Σινεμά, θέατρο, συναυλίες, non, non et non θα ζήσω με τις αναμνήσεις μου. Ξέρεις πόσες έχω;; Ου ου ένα σωρό. Για βιβλία ούτε λόγος κι ας με συγχωρήσουν οι αγαπημένοι μου φίλοι που είναι συγγραφάκια. Μερικές χιλιάδες έχω στις βιβλιοθήκες μου. Θα τα πάρω απ' την αρχή. Κι αν μου τελειώσουν θα πάω στους φίλους μου τους διαβαστερούς (έχω έχω) και θα τους λέω "φέρτε". Για καινούργια βιβλία θα πηγαίνω στις παρουσιάσεις τους. Εκεί έχουν το κακό συνήθειο να τα διαβάζουν τα βιβλία που υποτίθεται πως θέλουν να πουλήσουν. 

Τι θα κάνω αντ' αυτών;; Λοιπόν έχουμε και λέμε.

Ούτε ένα ευρώ δεν θα σου δώσω με άλλους έμμεσους φόρους. Ούτε ένα. Έκοψα το κάπνισμα, εφημερίδες τέλος. Αναψυκτικά, παγωτά ροφήματα τύπου κόλα όλα τέλος. Τέλος τα ντιλίβερι και τα τέικ αγουέι. 

Κρασάκι ωραιότατο σπιτικό θα μου στέλνουν οι φίλοι μου από την Άνω Ραχούλα, τσάμπα, εγώ σε ανταπόδοση θα τους φτιάχνω ετικετούλες για τα μπουκάλια τους. Μόνο την εργασία εγώ, μόνο τη μακέτα, θα τις τυπώνουν μόνοι τους σπίτι τους. 

Φρέσκα φρούτα και λαχανικά, η φίλη μου το μαναβάκι από Κόρινθο. Θα την πληρώνω κι αυτή σε είδος. Διαφημισούλες για τη σοδειά τους.

Η φίλη μου η Έλλη ζει Ιταλία, τον Αύγουστο θα 'ρθει να δει τους γονείς της. Έχει ήδη έτοιμο το δέμα, μεγάλο είν' αλήθεια. Ζυμαρικά κάθε είδους, ρύζια, ντομάτες κονκασέ, αλεύρι, καφέδες, κρασί από την Τοσκάνη, αυγουλάκια από το Ούντινε, και γενικά ό,τι μπορεί να μεταφερθεί χωρίς να χαλάσει. Τον βγάλαμε τον χειμώνα. Στο αυτοκίνητό της θα τα βάλει. Θα 'ρθει που θα 'ρθει με αυτό, μην είναι άδειο. Αυτά θα της τα πληρώσω φυσικά. Αλλά ούτε ένα σεντς δεν θα έρθει στα λαμόγια του ελληνικού κράτους. Ούτε ένα σεντς δεν θα πληρώσω σε ΦΠΑ, ΕΦΚ, ΕΦΣ, ΔΓΜ, ΠΤΑΡΧΜΑΛ κι άλλους φόρους. Χαλάλι του του Σύλβιο. Τα κέρδισε με το σπαθί του. 

Η φίλη μου η Άννα  ζει στη Γερμανία. Σκέφτηκα να της πω να μου φέρει μπύρες αλλά όχι. Δεν θέλω τίποτε από εκεί. Δεν τους χωνεύω. 

Ο φίλος μου ο Νίκος ζει Αλβανία. Θα ρθει με τα παιδιά του το καλοκαίρι στα πεθερικά του. Θα μου φέρει τυριά, ψωμιά, κουλούρια, τσουρέκια. Κι εγώ θα κάνω μπέιμπι σίτινγκ αν θέλει να πάει με την κυρά του καμιά βόλτα. Επί σειρά ετών τόσα και τόσα έχουν κάνει οι Αλβανοί για μας, ξεσκάτισαν γριές, καθάρισαν σπίτια, φρόντισαν άρρωστους, έσκαψαν, πότισαν, όλη την Ελλάδα έχουν βάψει 50 φορές. Να μην κάνω κι εγώ κάτι γι' αυτούς;

Ρούχα, παπούτσια, τσάντες, έχω για τέσσερις ζωές. Κι αν θέλω κάτι τις φρέσκο; Η Ελένη σπουδάζει στο Παρίσι. Έχει το ίδιο σουλούπι με μένα. Και το ίδιο γούστο. Θα με φροντίσει. Ούτε αυτά θα τα πληρώσω. Γιατί θα μου τα στέλνει στη γιορτή και τα γενέθλιά μου. Θα μου πείτε τώρα "εσύ δεν θα της κάνεις δώρο";; Αμέ, από το Παρίσι θα το ψωνίσει και θα της δώσω τα λεφτά. Ή θα τα συμψηφίσουμε. Θα δούμε, θα δούμε, είπαμε θα τον βρω εγώ τον τρόπο αγάπη μου. 

Τί μένει; Το γάλα και το γιαούρτι. Ε θα ζήσω λοιπόν χωρίς γάλα και χωρίς γιαούρτι. Για το ασβέστιο θα παίρνω χάπια. Θα μου τα στέλνουν οι φίλοι μου που σπουδάζουν στην Αμερική. 

Ααααα ξέχασα τα κρέατα και τα πουλερικά. Δεν πειράζει πάντα ήθελα να γίνω χορτοφάγος. Και τα ψάρια; Φάτε μάτια ψάρια, η κοιλιά περίδρομο.

Γκαίγκε;; 

Εκτός..... εκτός..... αν συμβεί κάτι άλλο!!!! Δεν ξέρω, δεν ξέρω, πηγαίνει εσάς πουθενά το μυαλό σας;; Κατεβάζει καμιά ιδέα η κούτρα σας;;