Πρωκτογενές πλεόνασμα

Αγαπητό μου ημερολόγιο θα σε στενοχωρήσω αυτή τη φορά.

Ξέρω ότι με το που συνδέθηκα στο μοντουλάκι που λέει "νέα ανάρτηση" χάρηκες. Βέβαια μπορεί και να είπες "ώχου νάτη πάλι με τα παλαβά της" αλλά σε διαβεβαιώ πως αν νομίζεις ότι οι δικές μου σκέψεις κι εμπειρίες είναι παλαβές δεν ξέρεις τί σου γίνεται. Σε προκαλώ και σου προτείνω ν' αποκτήσεις κι εσύ τάσεις αυτονομίας παίρνοντας παράδειγμα από τη μορφή μου τη μπερμπάντω και ν' απεξαρτηθείς για λίγο από τα πληκτρολογήματά μου. Πήγαινε καμιά βόλτα παραέξω, να συναναστραφείς με τα ομομπλόγκια σου που βρίθουν στο διαδίκτυο κι εκεί θα διαπιστώσεις ότι εγώ σε έχω κοκό κι αυγό.

Όλα αυτά μέχρι χθες. Γιατί σήμερα δεν θα μιλήσω για τους κακούς ανθρώπους που υπάρχουν παντού γύρω μας. Ούτε θα μιλήσω για τους καλούς ανθρώπους που γνωρίζω εγώ και είναι πολλοί. Δεν θα συνομιλήσω με τον Μπέκετ, δεν θα συνδιαλλαγώ με τους αδελφούς Γκριμ, δεν θα δανειστώ τη δουλειά του Μαγκρίτ για να εικονοποιήσω τα συναισθήματά μου. Δεν έχω καμία διάθεση ν' ασχοληθώ με τους ανθρωποφάγους, ούτε με τους σκουπιδοφάγους που τόση επιτυχία έχουν σημειώσει σε τούτο δω το ιστολόγιο προφανώς από την επιθυμία πολλών ανθρώπων να αγοράσουν το συγκεκριμένο μηχάνημα και ψάχνουν τιμές και πληροφορίες γι' αυτού του είδους τα προϊόντα μέσα από το διαδίκτυο. Αυτό το υποθέτω γιατί στις λέξεις κλειδιά δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Αντιθέτως πολλοί άνθρωποι ψάχνουν πώς θα καλλιεργήσουν αλόη βέρα ή αναρωτιούνται αν μπαίνει το τυρί στην κατάψυξη. Όλες οι παραπάνω παραπομπές σε αναρτήσεις δεν δείχνουν τίποτε άλλο από την εκκωφαντική ματαιοδοξία κάποιας που ανακάλυψε ότι εκτός από ακατάσχετο λόγο έχει και ακατάσχετη γραφή. Οι παλιοί μου φίλοι ίσως θυμούνται κάποια απ' όλα αυτά, οι καινούργιοι μπορούν να τ' αγνοήσουν. Δεν θα διαβάσουν δα και τίποτε σπουδαίο. Τουλάχιστον όχι σπουδαιότερο απ' όσα θα γράψω παρακάτω.

Αγαπητό μου ημερολόγιο σήμερα θα γράψω για κάτι που όλοι ξέρουμε, όλοι κάνουμε αλλά οι περισσότεροι από εμάς δεν μιλάμε γι'αυτό ευθέως παρά μόνο ως αργκό (συνήθως χρησιμοποιούμε το ρήμα ως προτροπή προς τον κο Νταλάρα) ή ως βρισιά (συνήθως το ουσιαστικό στον πληθυντικό ως περιγραφικό ή δίκην αυτοκριτικής). Αυτό λοιπόν άλλοι το 'χουν εύκολο, άλλοι δύσκολο κι άλλοι έτσι κι έτσι. Κάποιοι θέλουν μόνο καφέ για να το παράγουν, κάποιοι και τσιγάρο. Υπάρχουν άνθρωποι που τη διαδικασία παραγωγής την συνοδεύουν με κάποιο ανάγνωσμα γνωστό και ως "του κώλου το ανάγνωσμα" κι άλλοι βρίσκονται σ' αυτή την διαδικασία μην κάνοντας τίποτα απολύτως, πέραν της συγκεκριμένης προσπάθειας δηλαδή. Αλλά όλοι επιζητούμε την μοναξιά στη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος - όσο κοινωνικά όντα κι αν είμαστε - και μάλιστα αυτό το χρονικό διάστημα ποικίλλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Επίσης όλοι έχουμε υπάρξει αυτήκοοι μάρτυρες των καταπληκτικών ηχητικών εφέ που παράγονται ως προεόρτια ή ως προειδοποίηση ότι "αν δεν πας τώρα εκεί που πρέπει θα τα κάνεις πάνω σου κι όχι από φόβο". Και δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει βλαστημίσει την ώρα και τη στιγμή που δεν χρησιμοποιεί αποκλειστικά και μόνο το αυτοκίνητό του αλλά το παίζει πού και πού "εναλλακτικός" και χρησιμοποιεί κι άλλα μέσα μεταφοράς, δημόσια αυτή τη φορά. Γιατί άλλο η δική σου κι άλλο του άλλου. Ο καθείς και η μύτη του. Ξέρετε ισχύει ότι και με τα αρώματα. Εμείς λουζόμαστε με δαύτα, δεν τα μυρίζουμε όμως γιατί τα 'χουμε συνηθίσει, οι άλλοι όμως ξέρουν πριν πόση ώρα μπήκαμε στο ασανσέρ, σε ποιόν όροφο κατεβήκαμε και γιατί. Όλοι όμως συμφωνούμε - από μέσα μας όμως - ότι αυτή η διαδικασία και κυρίως το επιτυχές αποτέλεσμά της έχει - δικαίως - κατακτήσει μια περίοπτη θέση στη λίστα των μεγάλων απολαύσεων.

Τόσο καιρό τώρα ακούω μια το Γιώργο μια τον Αντώνη μια τον άλλο Γιώργο τον επονομαζόμενο και κωλοτούμπα να μου τα 'χουν κάνει τούμπανα* μ' ένα πλεόνασμα που δεν καταλαβαίνω από πού θα προκύψει. Ούτε αυτοί ξέρουν για να μου πουν απλώς εύχονται να υπάρξει και το βλέπω μέρα με τη μέρα να τους τρώει η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια αν τελικά θα καταφέρουν να το παράξουν.

Ο χαρακτηρισμός αυτού του πλεονάσματος ή αν θέλετε ο επιθετικός του προσδιορισμός ή ακόμη καλύτερα η προέλευσή του μοιάζει πάρα πολύ κι ίσως να είναι ίδιος με το μόνο πλεόνασμα που κι εσείς αλλά κι εγώ, άλλοι εύκολα κι άλλοι δυσκολότερα, άλλοι καθημερινά κι άλλοι μέρα παρά μέρα παράγουμε.

Τους το προσφέρω λοιπόν δόξη και τιμή. Στα μούτρα τους. Το κέρδισαν με το σπαθί τους.

* εγώ δεν έχω αυτά που συνήθως μπορεί να γίνουν τούμπανα αλλά χρησιμοποιώ κάποιων φίλων μου που είναι ανθεκτικά.